Bezoekje aan de Sand Dunes & interviews in Manila

Het is ondertussen alweer bijna 3 weken geleden sinds mijn laatste blog en in de tussentijd hebben wij onze laatste interviews gehad. De dataverzameling zit erop! De komende weken hebben we nog genoeg te doen, met data verwerken en schrijven van onze thesis, maar het grootste gedeelte van het onderzoek doen zit erop.
De dataverzameling is goed verlopen. In Vigan, waar we drie weken geleden zaten, hebben we een aantal kinderen in dorpjes buitenaf bezocht. Tijdens de laatste dataverzameling in Manila hebben we kennis mogen maken met de sloppenwijken. Twee van de kinderen die wij hebben geïnterviewd wonen in één van de slechtste wijken, waar ze letterlijk tussen het afval leven. De huisjes waren super klein, en je kon het eigenlijk geen huisjes noemen. Vaak bestond een huisje uit één kamer die voornamelijk uit houten planken bestond. Daarnaast lag in de wijk overal afval en was alles super vochtig. Niet echt een goede omgeving voor kinderen. Voor ons was het zowel indrukwekkend als confronterend om daar rond te lopen, zeker met in ons achterhoofd dat wij na het interview weer terug zouden gaan naar ons mooie hotel. Veel van de kinderen die hier woonden waren vies en hadden gescheurde of geen kleren aan. Heftig om te zien. Ondanks deze omstandigheden was iedereen daar super vriendelijk, er werd vrolijk naar ons gezwaaid en we werden vriendelijk begroet.
Naast de interviews hebben we ook tijd gehad om leuke dingen te doen. In Vigan hebben we een middagje de toerist uitgehangen, en hebben we de overblijfselen uit de Spaanse tijd bekeken. Vigan is een erg leuk stadje om in rond te lopen, een hele leuke sfeer hangt er. Na onze dataverzameling in Vigan zijn we een weekendje naar Laoag geweest, een andere stad in Ilocos Sur. De stad zelf stelde weinig voor, en er was weinig te zien of te doen.
Tijdens dit weekend zijn we wel naar de La Paz Sand Dunes geweest; grote zandduinen vlakbij Laoag. Daar hebben we een 4x4 ride gedaan, waarbij wij achterin de auto stonden en de chauffeur door de zandduinen crosste. Op sommige momenten waren de zandduinen best steil, en zagen we bovenop niet waar de auto heen zou gaan, net een achtbaan. Echt wel een toffe ervaring om te doen! Van de chauffeur hebben wij ook de kans gekregen om even een stukje in die auto te rijden. Helaas mochten we alleen over het strand rijden en niet door de duinen, maar was toch leuk om even te doen! Naderhand kregen we de kans om te sandboarden, een soort snowboarden maar dan op het zand. Nou, helden als wij waren hebben we dit natuurlijk niet gedaan haha. Na lang treuzelen en aarzelen zijn we op onze billen op het board naar beneden gegleden, en dat vonden we wel weer genoeg uitdaging voor die dag.
Op 18 april was het tijd om alweer terug te gaan naar Manila. Natuurlijk had onze vlucht weer vertraging. Wat blijkt? We hebben onze binnenlandse vluchten geboekt bij een luchtvaarmaatschappij die bekend staan om het altijd te laat vertrekken. Dat belooft nog wat voor onze vlucht van morgen naar Palawan haha.
De eerste dat in Manila hebben we een bezoek gebracht aan de organisatie die alles hier voor ons geregeld heeft, om hun op de hoogte te brengen van onze bevindingen en bij te kletsen over onze ervaringen in de Filipijnen. Het was wel even wennen om weer in Manila te zijn, ik was alweer vergeten hoe groot, vies en druk deze stad is. De straatkinderen die we in onze eerste week hier zagen, zitten ook volop in de wijk waar we nu zitten. Ook hangt overal een piesgeur en is het mega druk met auto’s en mensen. Maar ook dat went langzamerhand.
Vorige week zaterdag zijn we naar de Mall of Asia geweest. Dit is het grootste winkelcentrum van de Filipijnen, en één van de grootste in Azië. Ik moet toch toegeven dat die wel echt groot was ja. We hebben de hele middag verdwaasd rondgelopen en ons 100 keer afgevraagd waar we nu eigenlijk heen moesten. Er zat geen systeem in, en de verschillende gebouwen waren alleen via de 1e verdieping met elkaar verbonden en niet via de begane grond, waardoor we op gegeven moment geen idee meer hadden waar we heen moesten. Al met al een leuke ervaring maar erg onoverzichtelijk haha.
De rest van afgelopen week hebben we de laatste data verzameld en lekker geluierd bij het zwembad. Morgen zullen we naar Palawan vertrekken voor 10 dagen vakantie, en dan is het alweer tijd om in het vliegtuig naar Nederland te stappen. Het is ongelooflijk hoe snel de tijd hier gaat!